Het nieuwe jaar is al bijna weer een week oud. Ik hoop dat dit jaar voor iedereen geluk en gezondheid zal brengen en als het iets minder gaat de kracht en moed om door te gaan.
Goede voornemens heb ik niet gemaakt. Inmiddels weet ik dat daar steeds bitter weinig van terecht komt. Er liggen stapels UFO's te wachten maar ik heb geen keuze gemaakt welke er dit jaar AFO moeten worden. Ik grijp zo af en toe maar eens in de mand en duik een project op en beslis dan of ik er nog zin in heb of dat het weer een tijdje verdwijnt. Om een goede start te maken ben ik op 1 januari begonnen een achterkant voor de Round Robin in elkaar te zetten van de resten van de top. Het zijn mooie Thimbleberries stoffen en om niet weer een bak vol scraps over te houden gebruik ik ze hiervoor. Tot nu toe ben ik er tevreden over. Ik had er weer zin in mijn machientje te laten snorren.

 

Dit wordt de achterkant voor

 

 

 

deze voorkant

 

De kleuren op de bovenste foto zijn ongeveer de ware kleuren.

Machientje: dat brengt me meteen op het volgende punt. Zoals jullie inmiddels wel weten ben ik een echt machinemens. Ik kan me geen leven zonder naaimachine voorstellen. Al sinds 1974 ben ik een echte Bernina fan. Mijn eerste machine heb ik 33 jaar gehad. Toen heb ik hem ingeruild voor de Aurora. Die beviel me niet echt goed. Hij deed niet helemaal wat ik wilde. Na twee jaar ingeruild voor de Artista 630. Met die machine drie jaar lang heel veel pech gehad. Twee jaar geleden is het hele binnenwerk vervangen. Ik kreeg dus een nieuwe machine met de oude buitenkant. Sindsdien zijn er weinig of geen problemen meer geweest maar toch voelt het alsof onze 'relatie' verstoord is. Ik weet niet wat het is maar ik ben niet echt gehecht aan de machine. Het is een degelijke prima machine maar ik vind hem toch wat beperkt om te quilten en te borduren. Qua ruimte bedoel ik. Al maanden kijk ik met een schuin oog naar de Janome 12000. Ruime arm,  grote borduurringen en veel snufjes. En toen kwam Bernina met de 700 serie uit. De 780 is een droommachine en ik heb erbij staan kwijlen. Wat die allemaal kan is ongelooflijk. Maar hij heeft twee nadelen. Het prijskaartje en de afmetingen. Beide zijn onhandig. Zelfs als ik hem kon betalen denk ik niet dat ik hem zou kopen. Hij is namelijk haast niet te versjouwen. Hoe moet dat naar de borduurbee? En op week end? En op midweek?
Vorige week kwam de Janome weer in het vizier. Een machine met heel veel mogelijkheden en nog net niet te groot en te zwaar om mee te nemen. Ik heb een paar uur bij Totaal voor de machine gezeten en me uitgebreid geinformeerd.  Ondanks dat ik een Bernina fan ben moet ik toch toegeven dat het een geweldige machine is en ik voel er veel voor om hem te kopen. Maar nu ben ik weer gaan twijfelen. Ik heb er twee nachten niet van geslapen. Het voelt een beetje als verraad aan Bernina. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Diep in mijn hart wil ik de Janome graag hebben omdat ik daar grotere quilts op kan quilten en grotere motieven uit een stuk kan borduren. Twijfel twijfel twijfel.....  Heeft iemand van jullie deze keuze al eens moeten maken? En heb je daar spijt van gehad? Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen. Stel dat het niet klikt tussen de Janome en mij, wat dan? Kan natuurlijk niet aan het inruilen/kopen blijven. Mannetje ziet me aankomen. Ik weet het niet meer.

Het is weer een lang verhaal geworden. Gelukkig voor de lezers schrijf ik niet elke dag :-)