Ontmoetingen deel 2, encounters part 2

Bij thuiskomst na het dagje met Jeannet hoefde ik niet eens mijn tas uit te pakken, want de volgende morgen (al vroeg) moest ik me melden in Antwerpen voor een gezellige mini bee bij Sommeke Daar had ik lang naar uitgezien om die Bourgondische quiltsters eens mee te maken. En het was een belevenis, geloof me. Yvonne en Guute had ik al kort in Ste Marie aux Mines ontmoet, Bibi kende ik nog niet.
Bram heeft me perfect naar de zuidkant van Antwerpen geloodsd en ik reed zonder enig probleem de straat in waar ik moest wezen. Maar wat was nou ook alweer het huisnummer. Ik dacht 24. Stond voor een monumentale smeed ijzeren voordeur en mijn eerste gedachte was, jemig 'ik heb mijn spijkerbroek aan'. Na twee keer bellen werd er nog niet open gedaan en ik dacht dat Yvonne door de gordijnen heen mijn kleren had gezien. Voor de zekerheid nog even Bram ingeschakeld en die vertelde dat ik een stuk of 10 huizen verderop moest zijn. Gelukkig, een gewone voordeur, die al snel werd geopend. Eenmaal binnen is de dag omgevlogen. Wat was het leuk om deze drie quiltsters beter te leren kennen. Er bestond natuurlijk een taalbarriere, maar al snel bleek, dat die bij de Belgen onderling even groot was als tussen de Belgische dames en mij. Yvonne blijkt al erg vernederlandst, wist soms niet of ze nu Vlaams of Nederlands sprak!

After coming home from Jeannet last Thursday I didn't need to unpack my bag for on Friday I had to leave early for a visit to Antwerp (Belgium) to join the mini bee at Yvonne's place . TomTom led me perfectly to Yvonne's street at the south of Antwerp. But I forgot which number. I thought it was 24 and I found myself in front of a monumental wrought iron front door. Oh gee, I immediately felt oncomfortable in my jeans. Fortunately the doorbell was not answered, so I checked TomTom for the right numer. Thank heavens he sent me to a house with a normal front door that was opened immediately. The start of a lovely day. Yvonne and Guute I had met before in Ste marie aux Mines though only for a few minutes. Bibi was new to me but after a few minutes it was as if we had known eacht other for years.
This time I took my camera but almost forgot to take photo's.

Wat doe je als je in Vlaanderen bent?
What do you do when in Flanders?
Right!


Er werd veel gelachen, maar er waren serieuze momenten
There were hilarious moments though we had our serious moments too!


Onze challenges werden kritisch bekeken en beoordeeld, helaas geen foto.
Our challenges werd judged by Guute and Bibi, sorry no picture!

En natuurlijk werd er ook nog iets gedaan:
Yvonne heeft een halve hexagon rozet gemaakt, Bibi een ster, Guute wat geborduurd, vele pogingen gedaan om een draad in de naald te krijgen, wat uiteindelijk gelukt is en ze weer een paar steekjes heeft kunnen doen, en ik, ja alom bekend, doosje met mandjes tevoorschijn gehaald, uitgestald op tafel en toen ik naar huis ging weer ingepakt. Als dat geen werken is!

And of course we worked: Yvonne made one hexagon flower, Bibi a star for the Antique Quilt, Guute made a few stitches after trying and trying again to get the thread through the needle, and me? Well I unpacked my bag, put everything on the table and packed my bag again before going home. Does this sound familiar?

So to show you that Yvonne and Guute actually do quilt:
En om jullie te laten zien dat Yvonne en Guute ook echt werken:
Yvonne's lovely Gipsy Village:


Guute's Rosewood Cottage:


Verder hebben we fervente pogingen gedaan met zijn allen om een rij blokjes voor Guute's quilt te tellen, en dat is niet gelukt....LOL

Meisjes, het was een mooie dag, de reis naar het buitenland dubbel en dwars waard!
Yvonne, nogmaals bedankt voor de gastvrijheid.