Niet dat ik weer ga bloggen, maar ik moet even een paar regels schrijven om te voorkomen dat mijn blog wordt afgesloten. Met mijn fotoblog is dat waarschijnlijk al gebeurd. Helaas! Voor de gezelligheid een fotootje erbij. Mijn eerste poging om Fair Isle te breien. Is helaas niet mijn ding en ik ben er weer mee gestopt. Ik ben een kabeltjesmens.

Het is lang geleden,

heel lang geleden dat  ik voor de laatste keer een berichtje heb geschreven. De animo was er een beetje uit. Ik zit tegenwoordig meer op Facebook, dat gaat wat sneller. Blogger doet al een hele tijd moeilijk tegen me. Foto's plaatsen met een omweg, bij veel blogs kan ik niet reageren en het laden duurt soms eindeloos.  Dan neem ik al snel weer de korte route: Facebook. Sneller en makkelijker.  Gelukkig vind ik daar veel bloggers weer terug.

Herinneren jullie je nog het Civil War Diary Quilt project dat we eind 2008 met een groep bloggers zijn begonnen? Inge plaatste in september 2008 een bericht op haar blog waarin ze quilters zocht die met haar samen aan het grote project, bestaande uit 122 blokken, wilden beginnen. Ieder mocht in eigen tempo werken en op de 14de van elke maand zouden we op onze blog laten zien wat we gedaan hadden. Ik heb me aangemeld omdat ik het boek en de cd al een tijd in huis had en er tegenop zag om aan zo'n groot project te beginnen. Met een groep enthousiastelingen zou het een stuk makkelijk zijn. Mijn bedoeling was om de blokken een inch te vergroten en dan i.p.v. 122 maar 63 blokken te maken.
Het maken van de blokken was een feestje. Alles paper pieced, mijn lievelingstechniek. Het was leuk om jarenlang elke maand de updates van de groep te zien en over hun ervaringen te lezen. In de loop der tijd zijn een aantal quilters afgehaakt, anderen hebben een deel van de blokken gemaakt en de echte die hards hebben alle blokken gemaakt en schitterende quilts laten zien.

In september 2012 was mijn top af en sindsdien lag hij opgevouwen in de UFO-mand. De bedoeling was om hem te laten doorquilten. Door de vele naadjes was het voor mij niet te doen om met de hand te quilten en ik zag erg op tegen het machine quilten van zo'n grote lap. (klik op de foto, dan zie je het beter)

 De AFO, het quiltwerk is niet zo goed te zien.

Begin van dit jaar heb ik me voorgenomen op het eind van 2014 drie quilts of in ieder geval 3 werkstukken af te hebben. Door de pijn in mijn handen en alweer een verhuizing zag ik dat plan in rook opgaan. Tot ik enkele weken geleden een leuke aanbieding van een nieuwe quiltwinkel in Brunssum zag. De aanbieding kwam als geroepen. Op naar Brunssum dus en de top daar achtergelaten. Spannend! Als dat maar goed zou gaan! Maar Rita heeft hem prachtig gequilt op haar nieuwe long arm machine. Afgelopen week heb ik een label gemaakt en de bies aan de quilt gezet. Gisteren de laatste steekjes gezet en nu is hij AF!!! Ben zo blij dat dit grote project is afgerond.

  Hier wat details van voorkant en achterkant.

 

 

Zo, nu nog 2 UFO's kiezen die dit jaar klaar moeten. 

Het bloggen viel eigenlijk wel mee. Misschien dat ik toch weer wat vaker terugkom.

Mijn eerste affo in 2014

Net als zovelen twee jaar geleden enthousiast aan de huisjes begonnen. De opzet was om elke dag een huisje te maken, maar ik wist al meteen dat ik dat niet zou redden. Ik wilde in totaal met boompjes erbij 100 blokjes maken. Een erg leuk project, maar zoals met zoveel dingen was de animo na een paar weken weg. De huisjes belandden in de ufo mand. Dit jaar heb ik voor mezelf uitgeroepen tot UFO-jaar en de bedoeling is om tenminste 3 grote quilts en wat klein spul af te hebben op het eind van dit jaar. Als eerste dan maar de huisjes aangepakt. Rijen en sashings losgetornd, papier eraf gehaald. Wat een gepriegel. Met mijn zieke duimen is het een helse toer om snippers van nog geen centimeter weg te trekken. Maar met hulp van een pincet is het gelukt.

 Ik had precies genoeg blokjes om 2 kussens te maken. En het eerste is afgelopen week af gekomen. Het tweede kussen is in de maak. De ongeveer 80 uitgeprinte blokjes en alle al of niet op maat geknipte scraps zijn al bij een nieuwe eigenares. Mooi 1 doos leeg dus aan het begin van het jaar. Op naar de volgende.

De trui.

Lang geleden voor mezelf gebreid, misschien wel 15 jaar geleden, want hij heeft drie verhuizingen meegemaakt, twee keer even gedragen en opgeborgen in de kast, wachtend op iemand die hem kon (ver)dragen. De trui is van wol en ik kon hem niet langer dan een half uur op mijn huid velen. Netjes opgevouwen op de bovenste plank van de klerenkast gelegd en min of meer vergeten. Vorige week moest  mijn man iets van de bovenste plank halen en zag de trui.
Man: 'wat ligt daar voor een mooie trui?'
Ik: 'ooit gebreid, maar ik verdraag hem niet en hij wacht op iemand die hem wel kan dragen.'
Man: 'is dat niets voor mij dan? '
Ik: "denk dat hij jou niet past, maar probeer maar. Als hij past mag je hem hebben.'
Man trekt trui aan en hij past precies. Hij gelukkig, ik blij en de trui het allerblijst, want hij dient nu ergens toe. En het is toch eigenlijk zonde dat hij zolang onzichtbaar is geweest. De trui bedoel ik.
Kabeltjes breien doe ik het liefst. Niet volgens een bepaald patroon. Ik zoek of bedenk een kabelpatroon, reken globaal het aantal steken uit en begin te breien. Merkwaardig genoeg klopt het altijd.  DH vindt wel dat ik af en toe in de lengte op tijd moet stoppen. Sommige van zijn truien lijken volgens hem jurkjes. Schromelijk overdreven natuurlijk.

Voor iedereen een gezellige jaarwisseling en een gezond en creatief 2014.

Het babyquiltje is af. Beter gezegd: een van de babyquiltjes is af. Ik ben drie keer opnieuw begonnen en wat denk je? Het eerste is het uiteindelijk geworden. Ik zag er allerlei dingen aan die niet goed waren. Nadat het een tijdje gelegen had en nadat de naaimachine en ik vriendjes begonnen te worden, zag het quiltje er ineens beter uit. Vorige week heb ik het afgemaakt en gisteren is het warm in ontvangst genomen. De leuke reacties deden me alle frustraties meteen vergeten.

De andere quiltjes hebben ook al een bestemming. Ze zijn nog lang niet af, maar de reacties op bovenstaande geven met net dat duwtje in de rug om ze af te maken. Later.  Voorlopig heb ik het erg druk met andere dingen. Over een maand pak ik het quilten weer op en dan hoop ik de Round Robin af te maken. Het lijkt me zo heerlijk om eind van het jaar nog een finish te hebben.

Op het moment ben ik bezig met machinaal borduren. Ook erg leuk om te doen.

En ik hoop binnenkort weer verder te gaan met 'handwerk'.

Deze roept al tijden om aandacht. En ik heb er echt weer zin in. Ik laat hem weer vrolijk in de banner wapperen. Dan vergeet ik hem zeker niet.

Genoeg te doen dus.

Het lijkt te lukken.......

Na mijn vorige logje is er heel wat gezucht en gepuft en gefoeterd maar wel heel hard geoefend. Het lijkt erop dat de machine en ik vriendjes beginnen te worden. Bernina raakt steeds meer op de achtergrond en ik raak elke dag meer vertrouwd met de Janome. Ik ben er achter gekomen dat het bij deze machine echt heel nauw luistert welke combinatie van stoffen, tussenvulling en garen je gebruikt. Gewoon goed katoenen naaigaren werkt in ieder geval het beste en levert de mooiste steken.
Het quiltje uit mijn vorige logje wilde maar niet lukken, ook niet met de lijmspray, die ik bij Dorrie heb gekocht. Een groot deel van de top was gemaakt van een katoenen stof maar het was geen quiltstof. Er zat veel meer rek in dan in de andere stoffen. Verder kwam ik erachter dat de vulling dikker was dan ik normaal gebruik. Het quiltje is in de UFO mand verdwenen en ik heb een van de 'mislukte' quiltjes opgepakt. De mislukkingen bleken toch heel erg mee te vallen, dus ben ik verder gegaan met dit quiltje. Alle quiltwerk uitgehaald en opnieuw begonnen. En nu lijkt het toch nog allemaal goed te komen. Het is nog niet perfect maar het kan. Ik quilt met de machine het liefst uit de vrije hand. Heerlijk vind ik dat. Hieronder het resultaat. Ik laat foto's van de achterkant zien omdat het een cadeautje is.

Heerlijk quiltweer en ik ga weer verder!

 

 

Fijn week end!

Dames, ik heb advies nodig. Ik doe het meeste quiltwerk met de machine. Altijd Bernina machines gehad en geen quiltproblemen. Een paar maanden geleden overgestapt op Janome met een heel brede arm, speciaal om te quilten. En sindsdien wil het quilten niet meer lukken. Ik ben bezig met een babyquilt. Twee quiltjes verprutst omdat de steken niet goed werden. Een hele middag met een Janome mevrouw in de weer geweest om dat probleem op te lossen. Instellingen veranderen en dan gaat het goed. De steken zijn nog niet helemaal naar mijn zin maar dat zal tzt wel goed komen. Ik heb het quiltje gedubbeld en met nietjes vastgezet. Nu twee rijen gequilt en zie hieronder het resultaat. De lagen verschuiven onderling. De bovenkant lijkt goed en de onderkant zien jullie op de foto's. Ik wordt er helemaal tureluurs van want ik dacht dat het dekentje deze keer wel zou lukken. Ik naai met boventransport, heb de spanning aangepast en ook de persvoetdruk. De voethoogte ook iets hoger gezet. De oefenlap wordt goed maar deze langere banen trekken dus aan alle kanten. Met boven transport mogen de lagen toch niet verschuiven? Ik hoop dat iemand me kan helpen. Alvast bedankt voor het eventuele meedenken.