11 September 2011

CHAOS

Nu, na bijna 3 weken, vraag ik me af of het ooit nog goed komt. Na dertien verhuizingen denk je, dat de veertiende een fluitje van een cent wordt. Zou ook zo zijn, als het veertiende huis groter was en niet heel veel kleiner. Na de verhuizing stond ons oude huis nog zo vol spullen, die mee moesten of die weg moesten naar stort of kringloop, dat we daar nog ongeveer twee weken mee bezig zijn geweest. De eerste dag ben ik enthousiast begonnen met uitpakken op mijn naaikamer. Twaalf dozen uitgepakt en al veel boeken in de rekken gezet. Maar die dozen en nog een aantal andere zijn in het oude huis weer gevuld en meegebracht. Naaikamer dus weer tot de nok gevuld met dozen. Het toch wel ruime buiten-berghok staat propvol, daar kan geen krant meer bij. De oorzaak van dit alles is de keuken, ofwel het gebrek aan een  keuken. De apparatuur was er al wel en staat op de plek waar de keuken moet komen met daaromheen dozen met keukenspullen en serviesgoed. In de woonkamer een muur van dozen. Op elke vrije plek werd nog een doos gepropt.Vrijdag zijn de keukenkastjes en aanrecht geleverd waardoor we helemaal geen kant meer op kunnen. We hebben nog net een hoekje aan de grote tafel waar we met zijn tweeen kunnen eten. Echt kamperen in eigen huis, maar dan wel met een echte slaapkamer. Die is gelukkig wel meteen in orde gemaakt. Maar er gloort licht aan het eind van de tunnel. Morgen wordt de keuken geplaatst en dinsdag de apparatuur ingebouwd. Daarna kunnen we flink aan de slag. Als woonkamer en keuken op orde zijn, is  mijn kamer aan de beurt. Ik begin ontwenningsverschijnselen te vertonen. Heb al drie maanden niets meer genaaid, zelf geen knoop aangezet. Sterker nog, zou niet weten waar ik naaigerei kan vinden. En dan mijn naaimachine. Die mis ik echt en die staat ergens ver weggepropt onder een lading dozen. Ik kan alleen maar hopen dat hij daar goed onder tevoorschijn komt. Voordat ik hem kon redden, hadden de verhuizers hem al helemaal ingebouwd. Ik hoop, dat ze er geen dozen op gestapeld hebben. Dat zou een ramp zijn, want de Bernina tas is nou niet bepaald drukbestendig. De borduurmodule en de lockmachine zijn wel veilig.

De naaikamer




Dit moet de keuken worden


Zo hier en daar heb ik ook al wat blogs gelezen. Ik pik er gewoon met gesloten ogen een uit en lees. Wat is er veel gebeurd de afgelopen maanden en wat zijn er veel mooie dingen gemaakt. En wat een geluk (voor mij tenminste) dat Weblog er al zo lang uit ligt. Dat scheelt leeswerk.............! Maar ik vind het wel heel sneu voor alle Webloggers, dat het bestaan van hun blogs aan een dun draadje hangt. Je zal al dat moois wat je gepubliceerd hebt maar kwijtraken. De migratie is echte afgang geworden. Zelf heb ik ook een blog bij Weblog.nl maar heb vrijwel meteen besloten te kiezen voor Blogger. Gelukkig maar. Ondanks de soms voorkomende nukken van Blogger, is hij toch tamelijk stabiel. Lieve quiltsters, ik hoop echt dat de problemen binnenkort zijn opgelost en we jullie mooie werken weer kunnen bewonderen.

Vandaag 11 september 2011, tien jaar nadat de wereld compleet veranderde. Op het moment volg ik de herdenkingsplechtigheid op tv. Het blijft shockerend en emotioneel. Een gebeurtenis die ik nooit zal kunnen vergeten. Hoe vaak je de beelden ook ziet, het is nog steeds niet te bevatten, dat zoiets mogelijk was. Het verdriet en de ontzetting van de nabestaanden moet onvoorstelbaar zijn.

My thoughts are with you American friends.

26 comments:

katrien said...

Oeioei,perikelen bij de verhuis.Hoop dat alles snel op orde komt.
En ja nog steeds zonde weblog maar heb een nieuwe aangemaakt hoor;

Klaske said...

Fijn om weer wat van je te horen!
Volgens mij went het verhuizen nooit, wij zijn vorig jaar verhuisd maar ik denk dat ik het de eerste 30 jaar niet weer doe;-))
Succes bij het allemaal een plaatsje geven!

Unknown said...

Wat een bende geeft het verhuizen, dan weet je weer hoeveel spullen je hebt. Sterkte met het opruimen en inrichten

Marie-José H said...

O jeetje, ik benijd je niet. Mij staat de laatste verhuizing nog steeds in mijn geheugen gegrift. En dat is toch al 20 jaar geleden. Nou dei keuken maar snel in orde maken zodat al die dozen in elk geval op de plek kunnen. En dan natuurlijk je naaikamer. De rest kan wachten:-)

Simone de Klerk said...

Het is inderdaad een chaos bij jullie. Veel rust geeft dat niet. Hopelijk komen jullie snelvooruit nadat de keuken is geplaatst. Dan wil ik echt eens een kijkje komen nemen!
Oh, wat gun ik het je om gewoon even een paar uurtjes achter de naaimachine te zitten!
Succes met alles!

Francien said...

Fijn weer wat van je te horen Jos en hoop dat het je man al wat beter gaat en zijn heup geen zeer meer doet....meid het moet eerst een rommel zijn wil het naar je zin worden...het zal best goed gaan...bij elke door die je uitpakt zal de woning mooier worden en als de keuken eenmaal geplaatst is gaat het misschien wel snel...ik was soms misselijk van het uitpakken en de uitputting.....soms wil je maar doorgaan zodat de rommel weg is...maar het komt allemaal goed....hou je taai en rust wel tussendoor goed uit...groetjes Francien.

Berna said...

Goed om weer van je te horen maar ik heb met je te doen. Ik hoop voor jullie dat het snel over is met de chaos. Sterkte.

carina said...

Een voordeel van verhuizen is dat je alles weer opruimt en lekker weggooit wat je niet meer nodig hebt. Succes verder met ruimen!

AnitaS said...

Jammer dat je al zo lang in de rommel zit. Maar gelukkig komt er wel een einde aan. En straks weer heerlijk werken in je frisse werkkamer. Ik ben ondertussen ook al verhuisd hoor, zit nu ook bij blogspot.com

quilting Jeannet said...

Ohhh, Jossie, arme jij en Frans! ik leef met je mee joh, het is ook niet niets wat jullie allemaal op het bord krijgen. Dat is met ere eerst het zuur en dan het zoet...Ik denk steeds aan de kerstboom in december....ik denk jullie ook wel zo af en toe....

hartelijke groetjes en sterkte met alles!! Jeannet

Yvonne aka sommeke said...

Oooh Jossie, ik heb zo'n medelijden met jullie en weet dat als ons medeleven jullie niet echt vooruit helpt ... wat een bende!
'k Denk wel dat het beter gaat als de keuken in orde is. Langzaam maar zeker ....
Kuuuuuuuuuuus

Annemiek said...

Toen wij een nieuwe keuken kregen was het hele huis een rampgebied. Jeetje wat een hoop spullen heb je in een keuken. Ik kwam dozen tekort. Effe volhouden nog meid, het komt goed!

Vlijtige Handjes said...

Fijn dat je er weer bent Jossie. Ik weet precies hoe je je voelt. Wij hebben het ook gehad met de keuken.... en dan ineens ben je aan het inruimen. Een emmertje sop heeft dan nog nooit zo snel vol kunnen lopen. Nu is het echt aftellen en straks kun je zomaar bij je spulletjes.
Nog even volhouden.
Groetjes Anita

Bev C said...

Hello Jossie,

Good luck with the emptying of boxes. Hope you get to find your machines and get back into some sewing.
Happy days.
Bev.xoxo

Narelle said...

Nice to hear from you :o)
I've been thinking of you and wondering how you are.
Warm Wishes

GRANNY'S HOUSE said...

Gezellig weer van je te horen en ja zo'n verhuizing hakt er flink in, dat hadden wij 15 jaar geleden ook, toen we een huis met 4 slaapkamers en een zolder, verhuisde naar een groot 2 kamerappartement, wat heb ik veel weg moeten doen, maar er veel rust voor teruggekregen en dat zal bij jou ook zo gaan.
Hopelijk schiet het nu een beetje op en zit je straks te genieten van een opgeruimd huis.

Groetjes en sterkte
Ines

Lida said...

Oh we zijn gewoon aan een nieuwe blog begonnen en blijven ondertussen hopen, dat veel herinneringen toch terug gevonden worden op dat grote web en alles weer goed zal komen, maar ja een verhuizing van groot naar klein lijkt mij ook een crime! Ik wens je dan ook sterkte en succes met de keuken en hoop dat je machientje heelhuids boven water komt! Groetjes
Lida

Guusje, said...

Wat een verhuisperikelen allemaal. Ik hoop voor je dat de keuken af snel afkomt en je alles snel kunt uitpakken en een plekje geven en verhuizen van groot naar klein ik weet er alles van dat is heel veel werk.

Annemiek said...

Jos, je staat op "no-reply". Misschien is t express (?) anders moet je je instellingen ff nakijken als je tijd hebt :)

Quiltpassion.blogspot.com said...

Ik dacht, dat wij al veel verhuisd waren, nl. 11 keer, jij spant de kroon. Wat een verschrikking, van groot naar kleiner! Gelukkig heb je op het moment dat ik dit schrijf weer een keuken met apparatuur, dat is weer een stapje vooruit. Maar voorlopig ben je nog wel even bezig, ik leef met je mee!
Veel sterkte, groetjes, Cisca

PS: ik hoop dat je Bernina het overleeft!

Handige Handjes said...

Jos, heel veel sterkte! Als ik alle dozen zo zie..lijkt het wel of ik mijn eigen huis terug zie..
Maar hoop blijven houden: die dozen komen echt leeg, en alle spullen verdwijnen in de kasten.

Karen said...

Hi Jossie, looks like everything is upside down for you right now. I hope you are settled in soon, so you can get back to quilting. The cold weather is coming and this means extra time in your sewing room.

Jantine said...

ZO schandalig.. ik had het hele berichtje over je DH gemist... Wat heb jij een hoop voor je kiezen gekregen de afgelopen maanden, niet te geloven...
Fijn dat het eind van de tunnel in zicht is... Tot snel ;-)... hou je je gedeisd?

Leintje said...

Och Jossie, wat een gedoe toch allemaal! Je moet maar zo denken: straks is het ineens een stuk makkelijker als alles maar eens op orde is. Gaat het met je man ook weer de goede kant op?
Meisje, hou je taai, het komt goed allemaal hoor!

Groet, leintje

Coco said...

Jos ik weet zeker dat het goed komt. Ik zit namelijk in dezelfde positie...net verhuisd en huis vol dozen. Dit was de 13e verhuizing en volgend jaar mei wordt 't de 14e verhuizing dan komen we definitief terug naar NL..
Volgens mij zit je nu al met een vers kopje koffie in jouw mooie nieuwe keuken...

Supergoof said...

Zo herkenbaar,... Zet 'm op!!
:o)